Medytacja jest zanurzaniem się w sobie, w swojej przestrzeni ciszy, która jest połączeniem z Bogiem Miłości. Tą ciszę przenosisz na świat fizyczny aby zmniejszyć cierpienie planety. Takie jest zadanie medytujących.
Możesz zapytać, po co mi jest potrzebna medytacja? Czy jest ona konieczna w moim życiu?
Tak. Bez niej nie możesz przenieść swojej świadomości zagubionej w ciele fizycznym do duszy, gdzie uprzednio przebywała.
Nasza podróż z Nieba na Ziemię zakończyła swój bieg w ciele, jako biologicznej maszynie. Świadomość ducha została przemieszczona na najbardziej odległy kraniec oddzielenia od Boga. Poprzez bieg rozdzielenia, zostaliśmy rozproszeni i podzieleni na części. Poprzez to zapomnieliśmy kim jesteśmy. Część nie może znać całości.
W ciele nastąpiła przez to całkowita desynchronizacja narządów, komórek i umysłu. Stworzył się chaos mentalny i zbiorowy. Musisz to uporządkować, gdyż w takim stanie rozhuśtania nic nie może długo istnieć. Runie jak budowla podczas trzęsienia ziemi.
Wstępem do porządku jest umysł, gdyż on napędza ciało poprzez myśli związane z ego – maszyną. Następnie maszyna jest wprowadzana w ruch za pomocą emocji. Biologiczna maszyna funkcjonuje poruszana energią pobieraną z kosmosu przez czakry. Są to silniczki pobierające energię i zasilające sieć meridianów jako przewodów w ciele energetycznym. W ten sposób funkcjonuje nasze ciało – maszyna. Prochy ziemi są ożywiane energią kosmiczną.
Tak skonstruowany twór przez stwórców ciała zaczyna powoli zawodzić. To właściwy moment aby odwrócić bieg drogi i powrócić do Boga. Jedynym wyjściem z rozproszenia świadomości jest jej ponowne skupienie. Medytacja poprzez różne techniki umysłu, wprowadza ład i porządek mentalny polegający na coraz większej uważności myśli.
Śpiący ludzie, których jest przeważająca większość, nie posiadają skupionych myśli. Świadomość ich jest chaotyczna, gdyż zanurzona jest w emocjonalnym ciele. Zachowują się jak „gadająca maszyna”, która wyrzuca potok słów nieskoordynowanych myśli.
Im głębiej człowiek upada, tym większy ma chaos w głowie i tym więcej mówi jego ciało. Mowa jest najbardziej materialną energią w człowieku. Widoczne jest to u alkoholików i psychicznie chorych osób, którzy bezustannie wyrzucają z siebie potok chaotycznych, bezmyślnych słów. To piekło ich umysłu, którego nie mogą znieść!
Jak to uporządkować?
Po pierwsze potrzebujesz pokory aby posłuchać innych oraz wewnętrznego głosu, który przemawia z głębi twojej duszy. Masz parę uszu i jedne usta, aby więcej słuchać niż mówić!
Ten krok poprowadzi cię poprzez modlitwę w kierunku Boga takiego, jakiego sobie na początku wyobrażasz.
Będzie to zawsze bóg mściwy, który za wszystko karze i żąda twojej ofiary za „grzechy” popełnione we śnie. Widzisz w sobie winę i przyjmujesz karę. Kiedy znudzi ci się system kary i winy, będziesz poszukiwał czegoś większego i innego. Być może znajdziesz Boga, który kocha cię i nie osądza ani nie karze śpiących ludzi.
To dobry moment aby przestać się bać Boga i odszukać drogę powrotną do Niego. Bóg Miłości zawsze z radością przyjmuje swoje dzieci, którymi wszyscy jesteśmy, po odrzuceniu ego. Gdy kogoś kochamy, to pragniemy być z nim. Natomiast, gdy kogoś się boimy, to uciekamy od niego. Oczywistą sprawą jest, że błędy przeszłości należy usunąć i przestać się dłużej karać. Wówczas Bóg sam zbliży się do nas w medytacji aby nam pomóc.
Oczyszczenie i przebaczenie jest konieczne, gdyż będziesz musiał zmienić swój ubiór. Z brudnego ciała przejdziesz do świetlistego aby stanąć w obliczu Boga. Na brudne ciało nikt nie zakłada czystego ubrania! Jest to niemożliwe.
Zaczynasz się powoli budzić ze snu uśpionej świadomości duszy i przebudzasz się do nowego życia. Wychodzisz powoli z nałogu myślenia, które jest twoim najgłębszym przyzwyczajeniem. Uzależnieniem wręcz.
Medytacja służy do powrotu „od świadomości ciała do świadomości duszy” , poprzez coraz większą uwagę na skupieniu i uważności. Z rozproszenia wracamy do skupienia; z analizy do syntezy poprzez abstrakcyjne pojęcia.
W medytacji czekamy na coś ważnego dla nas. W życiu ego czekamy na to, co nam się za chwilę czy w przyszłości przydarzy. Medytacja prowadzi ścieżką do spotkania z Bogiem Prawdziwym. To stan obecności w „tu i teraz” z którego przychodzi współczująca akceptacja. Zamieniasz bycie osobą na bycie czystą świadomością.
Medytacja prowadzi do mądrości, poprzez wymiar bezruchu ( ciszy), z którego wszystko pochodzi. Powracasz do Boga Jedynego, łącząc się z Jego ciszą poprzez stan uważności „tu i teraz”. Medytacja ma być twoim byciem i życiem tu na ziemi. Tą ciszę przynosisz do świata pełnego chaosu aby zmniejszyć ciemność na ziemi. Takie jest zadanie medytacji.
wtorek, 15 lutego 2011
Gęstości i ciała subtelne
Astronomowie poszukują życia na innych planetach. Naukowcy w laboratoriach życie organiczne ulepszają i modyfikują. Szamani przywołują różne duchy, a człowiek współczesny czyta o podróżach astralnych...
Gęstości i ciała osobowości
1. Gęstość fizyczna. Ziemia i Wszechświat, krzesło i stół, samochód i silnik, skóra i kości, mózg i oczy. To co widzimy zmysłami fizycznymi to najniższa warstwa atomowa – używając tylko języka i rozumowania duchowego. Jak wiemy atom rośnie tylko z atomem podobnym sobie, ale nawet najtwardsza stal, tytan w swoich wiązaniach atomowych posiada ogromną i luźną przestrzeń w której swobodnie krążą sobie atomy i jeszcze mniejsze cząstki. Dla człowieka, a raczej zmysłów rzeczy fizyczne (materialne) to jednolita i twarda struktura dla zmysłu słuchu rzeczy absorbowane mają już dużo luźniejszą strukturę atomową dlatego gęstość fizyczna jak i pozostałe posiadają kilka stanów (sfer):
a) stan stały,
b) stan płynny,
c) stan gazowy,
d) stan eteryczny (super lotny),
2. Ciało eteryczne. Cząstki ciała fizycznego (płynne, stały, gazowe) otoczone są powłoką eteryczną. To właśnie powoduje, że ciało eteryczne jest dokładną reprodukcją ciała fizycznego i dosłownie wystaje poza powierzchnię skóry na odległość trzech centymetrów. Człowiek, który dba o ciało fizyczne automatycznie oczyszcza i wysubtelnia jego eteryczny odpowiednik. Głównym zadaniem ciała eterycznego jest przewodzenie energii zwanej prana. Wszystko w kosmosie posiada swój odpowiednik eteryczny. Jeśli popatrzymy na swoją rękę możemy zauważyć powidok jakby lekką wyściółkę wokół naszej dłoni – jest to żadne widzenie ciała eterycznego ale uzmysławia nam funkcje ciała eterycznego.
Natomiast gęstość eteryczna jest lotną przestrzenią w której mieszkają i pracują różne stworki i duszki tego świata – widziane zresztą i opisywane często przez naszych przodków. Gęstość eteryczna wokół Ziemi jest coraz to bardziej zanieczyszczona, zabrudzona, ciemna nie tylko przez ciężki przemysł, ale dzięki negatywnym emocjom i myślom ludzkości. Obfite deszcze, huragany mają za zadanie oczyszczać i zmieniać stan ciężkich energii eterycznych na czystsze i lżejsze jednak to człowiek w głównej mierze powinien pilnować swojej przestrzeni fizyczno-eterycznej w domu, w pracy i wokół siebie.
3. Gęstość astralna. Podróże astralne to ostatnio bardzo popularny temat w nurcie ezoterycznym, w myśleniu duchowym gęstość astralna wykształca na potrzeby jaźni ciało astralne zwane emocjonalnym. Napięcia, urazy, pobudki emocjonalne i nawet uczuciowe wyrażają się w ciele fizycznym właśnie za pomocą atomów astralnych. Za każdym razem gdy śnimy nasza świadomość wędruję przez czakramy ciała eterycznego do ciała astralnego. Tworzymy tam własne światy lub projektujemy przeszłość zapisaną w podświadomości. Kolory, dźwięki, emocje, stany uniesienia z poziomu astralnego są nie do opisania językiem ludzkim, bo świadomość przyzwyczajona jest do absorbowania doświadczeń z poziomu „ciężkich” atomów fizycznych.
W gęstości astralnej mamy do czynienia z duchami czyli zmarłymi ludźmi, którzy przebywają tu tylko jako psychofizyczne wzorce w ciele astralnym. Ponieważ świadomość gęstości astralnej jest nikła, a człowiek rzadko pamięta swoje sny duża część ludzkości – a w szczególności osoby zmarłe tragicznie - po śmierci fizycznej nieświadomie „wsuwają” się do ciała astralnego kontynuując dawne życie fizyczne. Astral to gęstość „iluzji” i „fałszu”, bo mamy tu do czynienia z wieloma światami, ścieżkami naukowymi skopiowanymi z wyższych gęstości subtelnych lub zmodyfikowanymi przez duchy zmarłych i nieprzychylne stworzenia tego świata. Same podróże astralne powinny służyć człowiekowi do otwarcia jeszcze wyższych zmysłów następnych ciał subtelnych zamiast – jak to jest obecnie – pomagać w zbieraniu „przełomowych” informacji.
4. Gęstość mentalna. Ciało umysłowe zwane przez teozofów „ciałem jaźni”, „niższym manasem”. Gęstość mentalna to miejsce formowania się iskier myślowych, absorpcji wiedzy zamienianej w wyższym ciele na mądrość. Ludzie mówią: „kto dużo się emocjonuje ten mało myśli” albo „emocje zasłaniają rozum” teraz już wiemy, że ciało emocjonalne jest niższym ciałem przewodzącym jeszcze lżejsze atomy mentalne do ciała eterycznego i szarej substancji mózgu fizycznego. Gęstość mentalna posiada oprócz sfer dwie główne części: dolną i górną. Niższa część „mentalu” to grupowe myśli zwierząt, ludów pierwotnych, które bez własnej wspólnoty rozkładają się tak samo szybko jak powstają. Wyższa część „mentalu” przedstawia świat głębokich myśli, a informacje tam rezonujące mogą długo wpływać na całe narody i ludzkość.
Ciała osobowości:
Ciało mentalne (numer 4) zawiera w sobie: ciało astralne, eteryczne, fizyczne i od dzisiejszego dnia będziemy je nazywać: ciałami osobowości czyli naszego „Ja”. Ciało fizyczne przejawia się dzięki ciału eterycznemu (siła, witalność), ciału astralnemu (emocje, napięcia), ciału mentalnemu (umysł).
Ciała u każdej osoby mogą być różnie rozwinięte i wykorzystywane. Prezenterzy telewizyjni posiadają duże ciała astralne, a ludzie pracujący umysłem duże ciała mentalne.
Gęstości i ciała duszy
5. Gęstość przyczynowa. Ciało przyczynowe zawdzięcza swą nazwę faktowi, że w nim znajdują się przyczyny, które przejawiają się jako skutki w niższych gęstościach. Doświadczenia przeszłych żywotów zgromadzone są w ciele przyczynowym i tworzą przyczynę ogólnej postawy człowieka wobec życia oraz podejmowanych działań. W sanskrycie ciało przyczynowe nazywa się ”karana siarira” przy czym „karana” oznacza przyczynę.
Ciało przyczynowe ma dwie główne funkcję:
1. Jest nośnikiem „fizycznym” duszy.
2. Działa jako zbiornik lub magazyn treści doświadczeń człowieka w różnych jego inkarnacjach. W ciało przyczynowe również wplecione jest wszystko, co może trwać poprzez inkarnację, i w nim przechowują się zalążki cech, które będą przeniesione do następnej inkarnacji. Z tego wynika, że niższe „życie” człowieka zależy ostatecznie od wzrostu i rozwoju jego duszy.
Gęstość przyczynowa nazywa jest również niższym „światem dusz”, „domem”.
6. Gęstość buddyczna. Gęstość kilkukrotnie szersza i wyższa od gęstości eterycznej. Czytelnik mógłby zadać pytanie dlaczego porównuje te dwie gęstości ze sobą? Ponieważ ciało eteryczne i ciało buddialne jest związane z energiami, energią tworzenia, energią życia. To co się kształtuje w tej gęstości wydarza się i materializuje niżej. W zapiskach pochodzących ze wschodu czytamy o tym ciele jako ciele wartości, ale w moim odczuciu wartości, ideologie, wolna wola jest zależna od wszystkich ciał subtelnych.
7. Gęstość atmaniczna. Ciało atmaniczne to trzecie ciało duszy odpowiedzialne za emocje i uczucia. Z tego poziomu pochodzi również energia odwrócona tzw. „piekielna” czyli brak uczuć, zablokowanie na jakiekolwiek uczucia czy idee. W opracowaniach ezoterycznych ciało atmaniczne związane jest z obiektami idealnymi, działaniem zgodnym z ideą. Podpisanie konstytucji, ustanowienia święta to poruszenie emocjonalne z poziomu idei. W gęstości atmanicznej mamy do czynienia z różnymi rajami, niebami, krainami oświeconych mistrzów oraz „zaawansowanymi astralami” różnych zgromadzeń np. religijnych uniemożliwiających dokonywanie własnych wyborów (blokujących ciało wyższe).
8. Gęstość anupadaka. Ciało anupadaka to czwarte ciało duszy odpowiedzialne za myślenie, strefa wyższych (ale czy lepszych?) myśli. Ciało rozumu, mądrości lub zimnego intelektu. Mamy tu do czynienia z działaniem z poziomu woli, wolnego wyboru. Cząsteczki monadyczne z gęstości Adi podczas tworzenia Wszechświata przejawiają się tu jako oczekujące energie monadyczne wchodzące już w skład pierwszego ciała duszy.
Gęstość i ciała Wyższej Jaźni
9. Gęstość Adi. Aby nie wprowadzać zamieszania i nowej terminologii musimy rozbudować rozumienie tej gęstości. Adi oznacza pierwszy i w sanskrycie czytamy o tym wyrażeniu jako „bez początku i końca”. W obecnych badaniach gęstość Adi jest tylko i wyłącznie pierwszym ciałem materialnym Monady czyli Wyższej Jaźni. W gęstości Adi mamy do czynienia z tronem Boga i hierarchicznymi strukturami wszystkich powołanych istot.
10. Gęstość dziesiąta. Pierwotna energetyczna gęstość Wyższej Jaźni spełniająca podobne zadanie jak ciało eteryczne i buddyczne.
11. Gęstość jedenasta. Pierwotna uczuciowa gęstość Wyższej Jaźni, która spełnia podobną rolę do ciała astralnego i atmanicznego.
12. Gęstość dwunasta. Pierwotna myślowa gęstość Wyższej Jaźni spełniająca rolę wszelkich zalążków nie tyle co życia, ale istnienia w danej formie.
Podsumowanie
Ktoś może zadać pytanie: „Czy istnieją inne gęstości?”. Odpowiem wtedy: „Prawdopodobnie nie, ale trzeba pamiętać, że dana gęstość wypełniona jest sferami które przez działanie Wyższych Jaźni lub dusz mogą zmienić wibracje tworząc przesunięty wymiar”. Drugie współczesne wyzwanie polega na poszerzeniu wiedzy dotyczącej „logosa” i „monady”. Wyjaśnijmy ten nowy aspekt: „Wolna wola oderwanej od źródła iskierki dała zaczątek wszystkiemu od pierwszej swojej myśli w gęstości 12, po wywołanie drgań energii uczuć w gęstości 11, która to powołała do życia energię w gęstości 10, która nadała kształt ducha gęstości 9 – tworząc materie Wyższej Jaźni (Monady) domykając tym samym trzecią jaźń w pełnym ukształtowaniu. WJ wysunęła dalsze myśli tworząc gęstość 8, ona pociągnęła emocje, one energię/magię/moce, one materię (fizyczność) dusz. Taki sam skutek powstał z gęstościami osobowości”.
Wszystkie gęstości są nie tylko pewnymi przestrzeniami podtrzymującymi ciała subtelne w których za pomocą czakramów ciało takie się odżywia i pozwala przejawiać się jaźni (osobowości, duszy i Wyższej Jaźni), ale są przestrzeniami dopełniającymi i wypełniającymi sferyczne Uniwersum w którym istniejemy, a do którego zostaliśmy powołani przez różne Wyższe Jaźni ze źródła miłości.
Astronomowie poszukują życia na innych planetach. Naukowcy w laboratoriach życie organiczne ulepszają i modyfikują. Szamani przywołują różne duchy, a człowiek współczesny czyta o podróżach astralnych. Na Ziemi mamy do czynienia z wieloma opracowaniami duchowymi i naukowymi, które wzajemnie się wykluczają. Jednak różnica jest tylko pozorna, bo wgłębiając się w temat gęstości subtelnych nauka zaczyna służyć człowiekowi, a opracowania duchowe wyjaśniać i ukierunkowywać naukowe wywody. Nie widzimy obecnie powietrza ani fal radiowych, a mimo to oddychamy i słuchamy audycji radiowych. Gdybyśmy połączyli wiedze duchową dotyczącą gęstości subtelnych i otworzyli się na nią jako wypełnienie luki ideologicznej, merytorycznej zaistniałej w wielu opisach (nie tylko religijnych) dostalibyśmy całkiem niezłą dawkę nowych informacji. Człowiek metodami fizycznymi bada zalążki fizyczne, a osobowość otwarta na własne ciała subtelne zgłębia i poznaje tajemnice Monad, dusz i iskierek. Jednak tak jak naukowiec musi przejść przez specyficzny profil uniwersytecki, tak osobowość musi indywidualnie zrozumieć i scalić zmysły pracujące w wyższych ciałach subtelnych. Inaczej opracowania naukowe będą tylko „obciążonym językiem eksperta”, a „gęstości subtelne” wymysłem lub fanaberią adepta.
Gęstości i ciała osobowości
1. Gęstość fizyczna. Ziemia i Wszechświat, krzesło i stół, samochód i silnik, skóra i kości, mózg i oczy. To co widzimy zmysłami fizycznymi to najniższa warstwa atomowa – używając tylko języka i rozumowania duchowego. Jak wiemy atom rośnie tylko z atomem podobnym sobie, ale nawet najtwardsza stal, tytan w swoich wiązaniach atomowych posiada ogromną i luźną przestrzeń w której swobodnie krążą sobie atomy i jeszcze mniejsze cząstki. Dla człowieka, a raczej zmysłów rzeczy fizyczne (materialne) to jednolita i twarda struktura dla zmysłu słuchu rzeczy absorbowane mają już dużo luźniejszą strukturę atomową dlatego gęstość fizyczna jak i pozostałe posiadają kilka stanów (sfer):
a) stan stały,
b) stan płynny,
c) stan gazowy,
d) stan eteryczny (super lotny),
2. Ciało eteryczne. Cząstki ciała fizycznego (płynne, stały, gazowe) otoczone są powłoką eteryczną. To właśnie powoduje, że ciało eteryczne jest dokładną reprodukcją ciała fizycznego i dosłownie wystaje poza powierzchnię skóry na odległość trzech centymetrów. Człowiek, który dba o ciało fizyczne automatycznie oczyszcza i wysubtelnia jego eteryczny odpowiednik. Głównym zadaniem ciała eterycznego jest przewodzenie energii zwanej prana. Wszystko w kosmosie posiada swój odpowiednik eteryczny. Jeśli popatrzymy na swoją rękę możemy zauważyć powidok jakby lekką wyściółkę wokół naszej dłoni – jest to żadne widzenie ciała eterycznego ale uzmysławia nam funkcje ciała eterycznego.
Natomiast gęstość eteryczna jest lotną przestrzenią w której mieszkają i pracują różne stworki i duszki tego świata – widziane zresztą i opisywane często przez naszych przodków. Gęstość eteryczna wokół Ziemi jest coraz to bardziej zanieczyszczona, zabrudzona, ciemna nie tylko przez ciężki przemysł, ale dzięki negatywnym emocjom i myślom ludzkości. Obfite deszcze, huragany mają za zadanie oczyszczać i zmieniać stan ciężkich energii eterycznych na czystsze i lżejsze jednak to człowiek w głównej mierze powinien pilnować swojej przestrzeni fizyczno-eterycznej w domu, w pracy i wokół siebie.
3. Gęstość astralna. Podróże astralne to ostatnio bardzo popularny temat w nurcie ezoterycznym, w myśleniu duchowym gęstość astralna wykształca na potrzeby jaźni ciało astralne zwane emocjonalnym. Napięcia, urazy, pobudki emocjonalne i nawet uczuciowe wyrażają się w ciele fizycznym właśnie za pomocą atomów astralnych. Za każdym razem gdy śnimy nasza świadomość wędruję przez czakramy ciała eterycznego do ciała astralnego. Tworzymy tam własne światy lub projektujemy przeszłość zapisaną w podświadomości. Kolory, dźwięki, emocje, stany uniesienia z poziomu astralnego są nie do opisania językiem ludzkim, bo świadomość przyzwyczajona jest do absorbowania doświadczeń z poziomu „ciężkich” atomów fizycznych.
W gęstości astralnej mamy do czynienia z duchami czyli zmarłymi ludźmi, którzy przebywają tu tylko jako psychofizyczne wzorce w ciele astralnym. Ponieważ świadomość gęstości astralnej jest nikła, a człowiek rzadko pamięta swoje sny duża część ludzkości – a w szczególności osoby zmarłe tragicznie - po śmierci fizycznej nieświadomie „wsuwają” się do ciała astralnego kontynuując dawne życie fizyczne. Astral to gęstość „iluzji” i „fałszu”, bo mamy tu do czynienia z wieloma światami, ścieżkami naukowymi skopiowanymi z wyższych gęstości subtelnych lub zmodyfikowanymi przez duchy zmarłych i nieprzychylne stworzenia tego świata. Same podróże astralne powinny służyć człowiekowi do otwarcia jeszcze wyższych zmysłów następnych ciał subtelnych zamiast – jak to jest obecnie – pomagać w zbieraniu „przełomowych” informacji.
4. Gęstość mentalna. Ciało umysłowe zwane przez teozofów „ciałem jaźni”, „niższym manasem”. Gęstość mentalna to miejsce formowania się iskier myślowych, absorpcji wiedzy zamienianej w wyższym ciele na mądrość. Ludzie mówią: „kto dużo się emocjonuje ten mało myśli” albo „emocje zasłaniają rozum” teraz już wiemy, że ciało emocjonalne jest niższym ciałem przewodzącym jeszcze lżejsze atomy mentalne do ciała eterycznego i szarej substancji mózgu fizycznego. Gęstość mentalna posiada oprócz sfer dwie główne części: dolną i górną. Niższa część „mentalu” to grupowe myśli zwierząt, ludów pierwotnych, które bez własnej wspólnoty rozkładają się tak samo szybko jak powstają. Wyższa część „mentalu” przedstawia świat głębokich myśli, a informacje tam rezonujące mogą długo wpływać na całe narody i ludzkość.
Ciała osobowości:
Ciało mentalne (numer 4) zawiera w sobie: ciało astralne, eteryczne, fizyczne i od dzisiejszego dnia będziemy je nazywać: ciałami osobowości czyli naszego „Ja”. Ciało fizyczne przejawia się dzięki ciału eterycznemu (siła, witalność), ciału astralnemu (emocje, napięcia), ciału mentalnemu (umysł).
Ciała u każdej osoby mogą być różnie rozwinięte i wykorzystywane. Prezenterzy telewizyjni posiadają duże ciała astralne, a ludzie pracujący umysłem duże ciała mentalne.
Gęstości i ciała duszy
5. Gęstość przyczynowa. Ciało przyczynowe zawdzięcza swą nazwę faktowi, że w nim znajdują się przyczyny, które przejawiają się jako skutki w niższych gęstościach. Doświadczenia przeszłych żywotów zgromadzone są w ciele przyczynowym i tworzą przyczynę ogólnej postawy człowieka wobec życia oraz podejmowanych działań. W sanskrycie ciało przyczynowe nazywa się ”karana siarira” przy czym „karana” oznacza przyczynę.
Ciało przyczynowe ma dwie główne funkcję:
1. Jest nośnikiem „fizycznym” duszy.
2. Działa jako zbiornik lub magazyn treści doświadczeń człowieka w różnych jego inkarnacjach. W ciało przyczynowe również wplecione jest wszystko, co może trwać poprzez inkarnację, i w nim przechowują się zalążki cech, które będą przeniesione do następnej inkarnacji. Z tego wynika, że niższe „życie” człowieka zależy ostatecznie od wzrostu i rozwoju jego duszy.
Gęstość przyczynowa nazywa jest również niższym „światem dusz”, „domem”.
6. Gęstość buddyczna. Gęstość kilkukrotnie szersza i wyższa od gęstości eterycznej. Czytelnik mógłby zadać pytanie dlaczego porównuje te dwie gęstości ze sobą? Ponieważ ciało eteryczne i ciało buddialne jest związane z energiami, energią tworzenia, energią życia. To co się kształtuje w tej gęstości wydarza się i materializuje niżej. W zapiskach pochodzących ze wschodu czytamy o tym ciele jako ciele wartości, ale w moim odczuciu wartości, ideologie, wolna wola jest zależna od wszystkich ciał subtelnych.
7. Gęstość atmaniczna. Ciało atmaniczne to trzecie ciało duszy odpowiedzialne za emocje i uczucia. Z tego poziomu pochodzi również energia odwrócona tzw. „piekielna” czyli brak uczuć, zablokowanie na jakiekolwiek uczucia czy idee. W opracowaniach ezoterycznych ciało atmaniczne związane jest z obiektami idealnymi, działaniem zgodnym z ideą. Podpisanie konstytucji, ustanowienia święta to poruszenie emocjonalne z poziomu idei. W gęstości atmanicznej mamy do czynienia z różnymi rajami, niebami, krainami oświeconych mistrzów oraz „zaawansowanymi astralami” różnych zgromadzeń np. religijnych uniemożliwiających dokonywanie własnych wyborów (blokujących ciało wyższe).
8. Gęstość anupadaka. Ciało anupadaka to czwarte ciało duszy odpowiedzialne za myślenie, strefa wyższych (ale czy lepszych?) myśli. Ciało rozumu, mądrości lub zimnego intelektu. Mamy tu do czynienia z działaniem z poziomu woli, wolnego wyboru. Cząsteczki monadyczne z gęstości Adi podczas tworzenia Wszechświata przejawiają się tu jako oczekujące energie monadyczne wchodzące już w skład pierwszego ciała duszy.
Gęstość i ciała Wyższej Jaźni
9. Gęstość Adi. Aby nie wprowadzać zamieszania i nowej terminologii musimy rozbudować rozumienie tej gęstości. Adi oznacza pierwszy i w sanskrycie czytamy o tym wyrażeniu jako „bez początku i końca”. W obecnych badaniach gęstość Adi jest tylko i wyłącznie pierwszym ciałem materialnym Monady czyli Wyższej Jaźni. W gęstości Adi mamy do czynienia z tronem Boga i hierarchicznymi strukturami wszystkich powołanych istot.
10. Gęstość dziesiąta. Pierwotna energetyczna gęstość Wyższej Jaźni spełniająca podobne zadanie jak ciało eteryczne i buddyczne.
11. Gęstość jedenasta. Pierwotna uczuciowa gęstość Wyższej Jaźni, która spełnia podobną rolę do ciała astralnego i atmanicznego.
12. Gęstość dwunasta. Pierwotna myślowa gęstość Wyższej Jaźni spełniająca rolę wszelkich zalążków nie tyle co życia, ale istnienia w danej formie.
Podsumowanie
Ktoś może zadać pytanie: „Czy istnieją inne gęstości?”. Odpowiem wtedy: „Prawdopodobnie nie, ale trzeba pamiętać, że dana gęstość wypełniona jest sferami które przez działanie Wyższych Jaźni lub dusz mogą zmienić wibracje tworząc przesunięty wymiar”. Drugie współczesne wyzwanie polega na poszerzeniu wiedzy dotyczącej „logosa” i „monady”. Wyjaśnijmy ten nowy aspekt: „Wolna wola oderwanej od źródła iskierki dała zaczątek wszystkiemu od pierwszej swojej myśli w gęstości 12, po wywołanie drgań energii uczuć w gęstości 11, która to powołała do życia energię w gęstości 10, która nadała kształt ducha gęstości 9 – tworząc materie Wyższej Jaźni (Monady) domykając tym samym trzecią jaźń w pełnym ukształtowaniu. WJ wysunęła dalsze myśli tworząc gęstość 8, ona pociągnęła emocje, one energię/magię/moce, one materię (fizyczność) dusz. Taki sam skutek powstał z gęstościami osobowości”.
Wszystkie gęstości są nie tylko pewnymi przestrzeniami podtrzymującymi ciała subtelne w których za pomocą czakramów ciało takie się odżywia i pozwala przejawiać się jaźni (osobowości, duszy i Wyższej Jaźni), ale są przestrzeniami dopełniającymi i wypełniającymi sferyczne Uniwersum w którym istniejemy, a do którego zostaliśmy powołani przez różne Wyższe Jaźni ze źródła miłości.
Czym jest Feng Shui?
Feng Shui - czary, złuda, mrzonki? Czy chińska sztuka aranżacji przestrzeni to staroświeckie zabobony, czy też dziedzina wiedzy, która może przynieść nam korzyści?
Nasz rozum chciałby osiągnąć wiedzę, która odznaczałaby się całkowitą pewnością. Świat idei zna obszary wiedzy niezwykle cennej, o której pewności nie ośmielamy się jednak marzyć. Do tego, niebywale szybko zapominamy o tym, iż wiedza stuprocentowo pewna, którą już zdobyliśmy, nie była taka wówczas gdy ją zdobywaliśmy. Zdobywanie wiedzy jest poniekąd stawianiem hipotez, które jest niczym kroczenie we mgle. Jedna z najbardziej podstawowych prawd uznawana niedawno przez ludzkość, jaką jest prawda o istnieniu atomu, wydawała się u swego zarania zupełnie absurdalna i niewielu uważało ją za słuszną Jednak Demokryt stworzył ideę, która pomogła nam lepiej wyjaśniać zdarzenia, z którymi spotykamy się w rzeczywistości. I nawet jeśli idea ta nie odpowiada rzeczywistości, nawet jeśli okazała się nieprawdziwa, to i tak przyczyniła się do postępu nauki.
Jeśli fizyka rozpoczyna się od tego, co niepewne i w ten sposób skutecznie objaśnia nam rzeczywistość, dlaczego mielibyśmy wymagać zupełnej pewności od sztuki feng-shui? Pewność wiedzy jest wygodnym złudzeniem, z którego niechętnie się otrząsamy. Czy zamiast na pewności, nie lepiej zwrócić uwagę na skuteczność wiedzy, którą zdobywamy? Jak w przypadku innych dziedzin, także w przypadku sztuki feng-shui wszelkie hipotezy należy wyłącznie jako wskazówki, które nie roszczą sobie prawa do bycia prawdziwymi. Warto jednak uznać, że mają one szansę stać się skuteczne, jeśli zostaną wypróbowane.
Sztuka feng shui jest dziedziną niezwykle ulotną, trudną do ujęcia w ścisłe zasady. Dlatego też zdobywanie wiedzy z zakresu feng shui jest niezwykle trudne. Współczesne feng shui obejmuje m.in. widzę z zakresu: feng shui w biznesie i w pracy, feng shui domów, czterech filarów przeznaczenia (pewien odpowiednik naszej astrologii), feng shui wędrującej gwiazdy, a także szkoły form krajobrazowych czy szkoły ba zi. Każda ze szkół prezentuje nieco odmienne podejście do zagadnienia. Stosowane są np. metody matematyczne, astrologiczne, intuicyjne. Wiele szkół łączy wszystkie metody tworząc spójne systemy.
Mówiąc ogólnie, sztuka feng shui, która liczy sobie tysiące lat, jest sztuką aranżacji wnętrz, której celem jest stworzenie miejsca przyjaznego dla człowieka. Aranżacja przestrzeni zgodna z chińską sztuką feng-shui umożliwia urządzenie mieszkania, domu czy ogrodu w taki sposób, aby nie tylko przebywanie w nim było przyjemniejsze, lecz także w taki sposób, by przestrzeń sprzyjała zdrowiu człowieka. Poza wpływem na korzystne samopoczucie i zdrowie, feng shui wpływa także na naszą psychikę w taki sposób, że pobudza nas do bardziej sktutecznego działania oraz sprzyja pozytywnemu nastawieniu do życia. Nierzadko zdarza się, że niewielkie zmiany w naszym otoczeniu wywołują znaczące zmiany w naszym życiu. Metodologią wywoływania tych zmian jest właśnie feng shui.
W polskim internecie można znaleźć coraz więcej przydatnych informacji na temat feng shui. Wiedza feng shui jest bardzo rozległa i w zasadzie można by ją studiować całe życie, i nie wiedziałoby się wszystkiego. Jednak nie od razu Rzym zbudowano. Aby przekonać się o skuteczności bądź nieskuteczności feng shui, możemy w zasadzie zrobić tylko jedno: spróbować wykorzystać ją w praktyce. My, w przeciwieństwie do ludzi żyjących pokolenia przed nami, mamy możliwość zdobywania tej wiedzy czerpiąc chociażby z szeroko dostępnych zasobów internetu. Ta niebywała metodologia "efektu motyla" stoi przed nami otworem...
Nasz rozum chciałby osiągnąć wiedzę, która odznaczałaby się całkowitą pewnością. Świat idei zna obszary wiedzy niezwykle cennej, o której pewności nie ośmielamy się jednak marzyć. Do tego, niebywale szybko zapominamy o tym, iż wiedza stuprocentowo pewna, którą już zdobyliśmy, nie była taka wówczas gdy ją zdobywaliśmy. Zdobywanie wiedzy jest poniekąd stawianiem hipotez, które jest niczym kroczenie we mgle. Jedna z najbardziej podstawowych prawd uznawana niedawno przez ludzkość, jaką jest prawda o istnieniu atomu, wydawała się u swego zarania zupełnie absurdalna i niewielu uważało ją za słuszną Jednak Demokryt stworzył ideę, która pomogła nam lepiej wyjaśniać zdarzenia, z którymi spotykamy się w rzeczywistości. I nawet jeśli idea ta nie odpowiada rzeczywistości, nawet jeśli okazała się nieprawdziwa, to i tak przyczyniła się do postępu nauki.
Jeśli fizyka rozpoczyna się od tego, co niepewne i w ten sposób skutecznie objaśnia nam rzeczywistość, dlaczego mielibyśmy wymagać zupełnej pewności od sztuki feng-shui? Pewność wiedzy jest wygodnym złudzeniem, z którego niechętnie się otrząsamy. Czy zamiast na pewności, nie lepiej zwrócić uwagę na skuteczność wiedzy, którą zdobywamy? Jak w przypadku innych dziedzin, także w przypadku sztuki feng-shui wszelkie hipotezy należy wyłącznie jako wskazówki, które nie roszczą sobie prawa do bycia prawdziwymi. Warto jednak uznać, że mają one szansę stać się skuteczne, jeśli zostaną wypróbowane.
Sztuka feng shui jest dziedziną niezwykle ulotną, trudną do ujęcia w ścisłe zasady. Dlatego też zdobywanie wiedzy z zakresu feng shui jest niezwykle trudne. Współczesne feng shui obejmuje m.in. widzę z zakresu: feng shui w biznesie i w pracy, feng shui domów, czterech filarów przeznaczenia (pewien odpowiednik naszej astrologii), feng shui wędrującej gwiazdy, a także szkoły form krajobrazowych czy szkoły ba zi. Każda ze szkół prezentuje nieco odmienne podejście do zagadnienia. Stosowane są np. metody matematyczne, astrologiczne, intuicyjne. Wiele szkół łączy wszystkie metody tworząc spójne systemy.
Mówiąc ogólnie, sztuka feng shui, która liczy sobie tysiące lat, jest sztuką aranżacji wnętrz, której celem jest stworzenie miejsca przyjaznego dla człowieka. Aranżacja przestrzeni zgodna z chińską sztuką feng-shui umożliwia urządzenie mieszkania, domu czy ogrodu w taki sposób, aby nie tylko przebywanie w nim było przyjemniejsze, lecz także w taki sposób, by przestrzeń sprzyjała zdrowiu człowieka. Poza wpływem na korzystne samopoczucie i zdrowie, feng shui wpływa także na naszą psychikę w taki sposób, że pobudza nas do bardziej sktutecznego działania oraz sprzyja pozytywnemu nastawieniu do życia. Nierzadko zdarza się, że niewielkie zmiany w naszym otoczeniu wywołują znaczące zmiany w naszym życiu. Metodologią wywoływania tych zmian jest właśnie feng shui.
W polskim internecie można znaleźć coraz więcej przydatnych informacji na temat feng shui. Wiedza feng shui jest bardzo rozległa i w zasadzie można by ją studiować całe życie, i nie wiedziałoby się wszystkiego. Jednak nie od razu Rzym zbudowano. Aby przekonać się o skuteczności bądź nieskuteczności feng shui, możemy w zasadzie zrobić tylko jedno: spróbować wykorzystać ją w praktyce. My, w przeciwieństwie do ludzi żyjących pokolenia przed nami, mamy możliwość zdobywania tej wiedzy czerpiąc chociażby z szeroko dostępnych zasobów internetu. Ta niebywała metodologia "efektu motyla" stoi przed nami otworem...
Subskrybuj:
Posty (Atom)